O rzekach, rybach i polityce

 

Państwo z tektury

Wygląda na to że nasze Państwo i jego ociężały aparat administracyjny nie działa. Zmieniają się jedynie partie rządzące, ale tendencja pozostaje ta sama.  

• Rakieta w lesie pod Bydgoszczą o której dowiadujemy się od ... grzybiarzy
• Obecność na terenie Polski helikopterów z Białorusi obwieszczają spacerowicze
• W internecie już krążą memy, że o obecności wagnerowców w Polsce nasze służby i media dowiedzą się od Pani Krysi u której w sklepie zrobią zakupy.

Jak zresztą traktować poważnie Państwo w którym instytucja zwana Wody Polskie w rzeczywistości degraduje nasze wody, a Polski Związek Wędkarski ma wędkarzy w dalekim poważaniu (podobnie jak stan rybostanu w naszych rzekach). 

W obliczu ryzyka utraty części łowisk na rzecz Wód Polskich, panowie z PZW przypomnieli sobie nagle o istnieniu wędkarzy i próbują ich wykorzystać do swoich celów. Udają rzecznika zwykłych wędkarzy. Jeśli obronią swój stan posiadania, zapomną o nich równie szybko, jak o nich sobie przypomnieli.

O zatruciu rzeki Wilgi inspektorzy WiOŚ dowiedzieli się od zwykłych obywateli. Byli to wędkarze społecznicy, którzy sprawili, że inspektorzy łaskawie pojawili się na miejscu. Wędkarze przyprowadzili ich tam i pokazali martwe ryby palcem. Inspektorzy nie spieszyli się - próbki wody pobrali zbyt późno, nie pobrali martwych ryb do badania...

Przykłady można by mnożyć. Jeśli zwykli obywatele, w tym przypadku wędkarze i ekolodzy, nie wezmą spraw w swoje ręce, żadne działania nie zostaną podjęte. 

PZW, rzeki i spinning

Jeśli PZW utraci wody płynące na rzecz Wód Polskich, nic złego się nie stanie. Pod Wodami Polskimi nie będzie ani gorzej, ani lepiej. Ot, po prostu nic się nie zmieni. Związek i tak rzekami kompletnie się nie interesuje. Podobnie jak wędkarzami łowiącymi na spinning. Jest to związek grunciarzy i spławikowców. 

Pieniądze wędkarzy spinningowych czy muchowych, które Ci wnoszą w ramach rocznych składek, idą na zarybienie wód stojących karpiem kroczkiem. Czy w takim razie powinniśmy być zrzeszeni w PZW, czy może jednak podlegać pod zupełnie inną instytucję, która lepiej zadba o nasze interesy?

Każdy ocenia działalność PZW z perspektywy swojego podwórka, i Okręgu w którym opłaca składki. 

Dlatego ja nieraz zadaje sobie pytanie, za co płacę jako wędkarz spinningowy, łowiący niemal wyłącznie na Wiśle w Okręgu Kraków? Tylko i wyłącznie za święty spokój. Kontrole praktycznie się tam nie zdarzają, ale jeśli mam opłaconą kartę, przynajmniej nie muszę oglądać się za siebie wędkując (w przypadku gdyby jednak kontrola jakimś cudem miała miejsce). To jedyny profit. 

Przychodzą mi tu na myśl sceny z filmów, kiedy dwóch karków z lokalnej mafii odwiedza sklep i każe płacić jego właścicielowi haracz, za bezpieczeństwo i spokój. Sklepikarz nic nie dostaje w zamian, ale przynajmniej ma pewność, że nikt nie będzie go niepokoił.

Na naszej Wiśle nie ma zarybień, kontroli (walki z kłusownikami), budowy tarlisk przez Związek. Związek nie występuję w charakterze rzecznika wędkarzy, kiedy rzeki są zanieczyszczane czy w nieludzki sposób regulowane. Nie dba o tworzenie dojazdów do łowisk. Nie tworzy mądrych przepisów chroniących rybostan. 

Nie reaguje, gdy na skutek dramatycznych wahań wody wywołanych przez instalacje na stopniu Przewóz (stopień wody pomiędzy Wisłą w Krakowie a Wisłą poniżej Krakowa) wiosną ginie ikra ryb i wysychają tarliska. W każdym normalnym kraju obywatel płaci za konkretne dobro lub usługę. Tutaj płacimy za to, że rzeka płynie i że jakimś cudem ryby jeszcze w niej egzystują.

I nie zrozumcie mnie źle; chętnie wniósłbym nawet wyższą opłatę, gdybym tylko widział jakieś realne działania i rozumiał za co płacę.

Wakacyjny spinning

Ani lipiec ani początek sierpnia nie był dla mnie w tym roku łaskawy.  Po pierwsze - nie miałem czasu bywać nad wodą często. Po drugie, lipiec uważam za jeden z najgorszych miesięcy do spinningowania na Wiśle. Ryby są wtedy ospałe i niechętne do współpracy. 

Po trzecie - w tym roku odstawiłem znane mi i dość pewne miejscówki, na rzecz odkrywania nowych miejsc na Wiśle. Postanowiłem wyjść nieco ze swojej strefy komfortu i uderzyć w nieznane. Uważam że jeśli usilnie przyklejamy się do kilku jedynie znanych miejscówek, to wędkarsko stoimy w miejscu.

Najczęściej zaczynałem wędkować wieczorem:

fot. TM

zahaczając o noc:

fot. TM

trafiały mi się sportowe bolenie, jak ten:

fot. KN

i klenie, jak poniższy, który atomowym uderzeniem zebrał smużaka zaraz po jego wpadnięciu do wody:

fot. KN

Dodatkowo miałem sporo brań sumów, w tym kilku naprawdę sporych. Jako że w tym roku łowię dość lekkimi zestawami, to hole i odjazdy kończyły się na ogól zerwaniem plecionki bądź żyłki. 

Model węgierski w Polsce?

Notabene mam wrażenie, że sumy zaczynają stanowić prawdziwą plagę na Wiśle, i pewnie nie tylko. Rozmnażają się na potęgę. Z ciekawością wysłuchałem ostatnio teorii pewnego ichtiologa, który przekonywał, że na skutek zmian klimatycznych idziemy w stronę "modelu węgierskiego". Ma to oznaczać że dominującymi rybami w naszych wodach ma być w przyszłości właśnie sum, karp i karaś.

Póki co, wszystko wskazuje że może mieć rację.